Jean Cassou

Jean Cassou (fr: , ur. 9 lipca 1897 w Deusto, zm. 15 stycznia 1986 w Paryżu) – francuski krytyk i pisarz, dyrektor Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Paryżu w latach 1947–1965.

Jego ojciec był Francuzem, matka Hiszpanką. Po przedwczesnej śmierci ojca Jean Cassou wraz z matką przeprowadzili się do Paryża. W 1925 roku założył klub przyjaciół Hoffmanna, popularyzujący romantyzm niemiecki we Francji. Podczas II wojny światowej należał do francuskiego ruchu oporu. 13 grudnia 1941 roku został aresztowany przez rząd Vichy, a następnie osadzony w Tuluzie. Przyczynił się do ponownego otwarcia Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Paryżu w 1947 roku, jednocześnie obejmując w nim stanowisko dyrektora, które pełnił do 1965 roku.

Jest autorem powieści ''Paryż we krwi'' (1935, wydanie polskie 1948), ''Le bel automne'' (1950), cyklu sonetów ''Trente-trois sonnets composés au secret'' (1944, pod pseudonimem Jean Noir), szkicu krytycznych o poezji (''Pour la poésie'' 1935), literaturze hiszpańskiej (''Cervantes'' 1936) i sztuce (''El Greco'' 1931, ''Chagall'' 1966). W 1979 roku wydał ''Encyklopedię symbolizmu'' (wydanie polskie 1992). W 1981 roku wydał tom wspomnień ''Une vie pour la liberté''. Pisał również bajki oraz tłumaczył z języka hiszpańskiego.

Był związany z francuskimi komunistami. Opowiadał się za przyznaniem niepodległości Algierii, popierał protesty studenckie z 1968 roku. Źródło: Wikipedia